Sexy verhaal: Een spannende eerste werkdag

door Myrthe

Ken je dat? Dat gevoel van spanning in je lijf dat enkel met sex te verjagen valt? Dát gevoel had ik, toen ik die ochtend de deur van mijn gloednieuwe bedrijfswagen dichtsloeg en de grote parking door beende op weg naar de ingang van de firma waar ik voortaan mijn dagen zou doorbrengen.

De parking was nog leeg, want ik was voor mijn eerste werkdag veel te vroeg vertrokken, waardoor ik nu belachelijk vroeg aanwezig was. Gelukkig had ik vorige week al een introductiedag gekregen, zodat ik wist hoe ik de weg naar mijn bureau moest vinden en wat ik van mijn eerste dag kon verwachten. Ik kon dus eigenlijk meteen aan de slag en dat was ik ook van plan. Zo kon ik meteen tonen aan mijn medewerkers wie hier voortaan de baas zou zijn.

Waar ik echter geen rekening mee had gehouden waren de deuren bij de personeelsingang. Die bleken pas vanaf 8 uur automatisch open en dicht te gaan. Voor die tijd had je een speciaal pasje nodig om het bedrijfspand te betreden. Dit pasje had ik nog niet, dat zou me later die dag pas bezorgd worden. Ik zuchtte geërgerd terwijl ik rondkeek in de inkomhal. Mijn blik viel op een witte parlofoon aan de rechterkant van de schuifdeur en zonder er echt bij na te denken nam ik de hoorn van de haak. Onmiddellijk klonk er een mannenstem aan de andere kant van de lijn.

‘Met de portier.’
‘Met Ine Hoevenaeghels, ik kom hier…’

Nog voor ik mijn zin kon afmaken weerklonk een metalen zoemgeluid en ging de deur open. Ik stapte een beetje achterdochtig de firma binnen en probeerde me te oriënteren. De vorige keren was ik telkens via de hoofdingang binnengekomen en hoewel ik meestal vlot de weg kan vinden, duurde het even voor ik doorhad waar ik heen moest lopen. Ik liep de nog ochtend duistere gang door en hoorde mijn eigen zelfverzekerde voetstappen weergalmen. Even verderop nam ik de trap naar de tweede verdieping. Ook daar was het nog donker, maar ik vond toch mijn kantoor.

Toen ik er in geslaagd was de knop te vinden om het licht aan te doen, ging ik op zoek naar een koffiemachine. Ze hadden me verteld dat er op verschillende plaatsen in de buurt van mijn kantoor eentje te vinden was, waar ik overigens erg blij mee was. Toch duurde het even voor ik de zwarte machine in de gang gevonden had. Dankbaar duwde ik op de knopjes en de machine schoot meteen in gang. Ik nam mezelf voor om de volgende dag een porseleinen kop van thuis mee te brengen want de plastic bekertjes waar ik de koffie vandaag uit zou moeten drinken ontnamen me meteen alle zin.

Gewapend met twéé bekertjes koffie kwam ik terug mijn kantoor binnen. Ik schrok toen ik zag dat iemand zich in mijn kantoor bevond, waardoor de koffie tegen de binnenkant van de bekertjes gutste en het tapijt op de vloer meteen ontsierd werd door enkele druppels. “Shit”, vloekte ik binnensmonds. De man in mijn kantoor keek me glimlachend aan. ‘Ook goeiemorgen.’

Ik zette de bekertjes op mijn bureautafel. “U bent?”
“De portier. Ik kom u even welkom heten. Ik ben degene die u zojuist heeft binnengelaten.”

Met mijn lichaamstaal probeerde ik de man duidelijk te maken dat hij mijn kantoor kon verlaten, maar dat scheen hij niet te begrijpen. Hij bleef staan.

“Ja?”, vroeg ik.

“Ik heb opdracht gekregen u vriendelijk te onthalen.”

“Dat heeft u gedaan. Dank u.”

Ik ging ostentatief achter mijn bureau zitten en zette de computer aan. Maar nog begreep de portier mijn stille hints niet. Ik voelde hoe hij met zijn ogen over mijn lichaam ging. Van mijn koraalgroene pumps, over mijn zonnebankbruine benen en mijn korte zwarte kleedje tot zijn blik uiteindelijk bleef hangen ter hoogte van mijn borsten.

“Is er nog iets?”, vroeg ik, terwijl ik mijn wenkbrauwen vragen optrok. Ik probeerde de ergernis niet te hard te laten doorklinken in mijn stem. Tenslotte was dit mijn eerste werkdag en ik wilde niet al meteen de naam van ‘de strenge schooljuf’ krijgen. Dat zou vast toch ook al snel genoeg het geval zijn.

Onze ogen haakten zich enkele seconden in elkaar en ik voelde de spanning die ik op de parking had gevoeld weer de kop opsteken. O, jee, dit ging helemaal de verkeerde kant op. Ik voelde het en toch kon ik het niet weerstaan. En nog voor ik het goed en wel besefte, stond de man al naast me en legde hij zijn hand op mijn schouder. Mijn bureaustoel draaide zijn richting op zonder dat ik me ertegen verzette. Onmiddellijk veerde ik op uit de stoel, zodat ik op gelijke hoogte stond als hij. Letterlijk opkijken naar iemand, dat was niets voor mij. Figuurlijk trouwens ook niet. Zeker niet naar een man die ik nauwelijks kende.

Voor het eerst nam ik de tijd om de portier wat nader te bestuderen. Ik schatte hem een jaar of dertig, hoewel zijn nonchalante blonde haren hem jonger deden lijken. De huid van zijn gezicht leek ontzettend glad, waardoor ik de behoefte moest onderdrukken om eraan te voelen. Zijn ogen waren, hoewel ze lichtblauw waren van kleur, moeilijk te doorgronden. Er zat geen diepte in. “Hmm”, dacht ik, “Misschien is hij nog wel een stuk jonger dan 30…” Dat opende perspectieven, zo iemand kan je nog wat leren.

“Vijf minuten”, beval ik en hij snapte onmiddellijk wat ik bedoelde. Met een vloeiende beweging pakte hij me vast en zette hij me neer op mijn bureau. Tegelijkertijd duwde hij mijn benen uit elkaar, zodat hij er zelf tussen kon komen staan. Ik trok zijn witte hemd en zwarte broek uit. Ik kraste met mijn roodgelakte nagels over zijn rug, hard genoeg om een afdruk achter te laten. Maar net niet tot bloedens toe. Hij reageerde op mijn aanraking door zijn lichaam dichter tegen het mijne te drukken.

Ik voelde hoe hij zijn mond dichter naar de mijne bracht, maar ik wist hem handig te ontwijken. Hij plantte zijn lippen in mijn hals. Terwijl ik de knoopjes van zijn hemd opendeed, trok hij met één ruk alle drukknopen van mijn bloesje open, zodat mijn witte kanten lingerie zichtbaar werd. Ik voelde hoe zijn verlangen naar mij steeds groter werd en ik probeerde dat verlangen te bevrijden door zijn riem en zijn broek open te maken. Hij deed hetzelfde met mijn borsten.

“Nog drie minuten”, sprak ik hijgend. “Doe het nu.”

Hij gehoorzaamde. Het voelde al als een overwinning op het moment dat hij zijn verlangen bij mij naar binnen bracht. Het werd een echte overwinning op het moment dat hij klaarkwam. En dat gebeurde al snel. De man was een jongen, ik was een vrouw en dat wist hij.

Toen hij mijn kantoor uit was had ik een stralende glimlach op mijn gezicht. Van spanning in mijn lijf was geen spoor meer. Mijn nieuwe job zou me vast uitstekend bevallen. Alleen jammer van die grote vlekken op het tapijt.

 

Dit is een gastverhaal door Myrthe Moon. 

Beeld: Pinterest

Laat een reactie achter

Dit vind je leuk

Wij gebruiken cookies om het gebruik van LotteLust te optimaliseren. Accepteren Lees meer

Privacy & Cookies Policy