Sexy verhaal: Vijf voor twaalf

door Myrthe

Het is vijf voor twaalf. Letterlijk. Figuurlijk wellicht ook, maar daar probeer ik niet te veel bij stil te staan. Zeker nu niet. De spanning giert zo al genoeg door mijn keel en ik heb het ook veel te warm.

Ik glip mijn kantoor uit en loop het hoekje om in de richting van de toiletten. Als ik met mijn rug tegen de gesloten WC-deur sta, haal ik een paar keer diep adem. Daarna ga ik op de gesloten toiletpot zitten en maak wat onhandig de riempjes van mijn zwarte sandaaltjes los. Zonder schoenen aan mijn voeten ga ik weer recht staan. Ik neem mijn kleurrijke jurkje met bloemenprint bij de zoom vast, trek het over mijn hoofd – het blijft heel even haperen aan een van mijn zilveren oorbellen – en leg het op de WC-pot. Mijn handen trillen een beetje als ik de sluiting van mijn beugelloze beha losmaak en die over mijn schouders naar beneden laat vallen. Ik slik moeizaam als ik daarna ook mijn huidkleurige panty en mijn katoenen slipje naar beneden duw.

Helemaal naakt sta ik in het toilet op mijn werk. Bij dat besef begint mijn hart luid te bonsen. Als ik hoor hoe iemand het toilet binnenkomt, probeer ik meteen het ongemakkelijke gevoel dat ontstaat, van me af te zetten. Het kloppen van mijn hart is voelbaar tot tussen mijn benen en ik trek de spieren in mijn onderbuik onbewust samen. Een rilling loopt over mijn blote rug. Snel trek ik het jurkje weer aan, verzamel mijn beha, slipje en panty en probeer die zo onopvallend mogelijk in mijn handen te houden als ik het toilet uit kom. Zonder de collega die staat te wachten aan te kijken, haast ik me terug naar mijn kantoor en moffel de kledingstukken in mijn handtas. Met diezelfde handtas over mijn schouder stap ik even later het grijze bedrijfsgebouw uit en haast me in de richting van de parking. Ik kan het niet aan om nu ook nog maar een seconde tijd te verspillen. Mijn hele lichaam is in opperste staat van opwinding en pas nu voel ik hoe de stof van mijn jurkje tegen mijn stijve tepels schuurt. De wind waait onder het lichte jurkje door en streelt de verhitte huid van mijn billen.

Zonder iets te zeggen neem ik plaats op de passagiersstoel van zijn donkergrijze SUV en haal mijn slipje en beha uit mijn handtas. Hij krijgt een zelfingenomen glimlach op zijn lippen als ik de kleine stukjes textiel aan hem overhandig. Ik zie het vanuit mijn ooghoek. Hem in de ogen kijken, durf ik niet. Ik wil niet dat hij de hunkering ziet in mijn ogen. Al vermoed ik dat mijn lichaamstaal mij verraadt. Alsof dat lijf van me mijn verlangen als tastbare niet te negeren golven uitzendt. Zwijgend rijden we de parkeerplaats af. De nieuwslezeres heeft het met zwoele stem over mogelijke stroomstoring in de herfst, maar het boeit me niet. Het is zomer en ik leef in het moment, en al zeker in dít moment.

De rit naar het rendez-vous-hotelletje waar we wel vaker onze middagpauze doorbrengen, duurt amper een kleine vijf minuten. Hij parkeert zijn wagen op de discrete parkeerplaats achteraan, op ons vaste plaatsje uiterst links. De oranje kiezelsteentjes knisperen onder onze voeten als we naar de ingang lopen. Ik heb het warm en mijn billen plakken tegen elkaar. Het gehele gebied tussen mijn benen voelt nu al vochtig.

Hij houdt de deur open van de kamer die het komende uur voor nog geen 25 euro helemaal de onze is. Ik loop binnen, trek mijn jurkje voor de tweede keer in tien minuten uit en ga helemaal naakt en met mijn hoofd naar voren gebogen voor het bed staan. Ik adem gejaagd als hij de deur met een knal dichtgooit. Mijn hele bovenlijf deint mee op het ritme van mijn onrustige ademhaling. Met een paar grote passen staat hij achter me. Ik voel hoe hij me ruw bij mijn halflange lossen haren grijpt en mijn hoofd met een ruk achterover trekt. Hij zet zijn tanden in de tere huid van mijn hals en bijt. Ik hou mijn adem in en duw mijn tanden in mijn lip, want ik weiger te laten merken dat het pijn doet. Dit stelt niets voor. Ik hoor hoe hij goedkeurend gromt. Wanneer ik een scherpe pijn voel in mijn linkertepel, slaak ik toch een kreetje, nauwelijks hoorbaar. Hij stopt met bijten in mijn nek, maar duwt mijn tepel nog platter tussen zijn duim en wijsvinger, gebruikt daarbij ook zijn nagels. Ik wil me niet laten kennen, probeer te voorkomen dat ik ga schreeuwen van de pijn door me heel hard te concentreren op het bonzende verlangen tussen mijn benen. Hij lost zijn grip net op het moment dat ik dreig te mislukken in mijn opzet. Tranen springen in mijn ogen als het bloed weer zijn weg vindt doorheen mijn hele tepel en ik hap naar adem als een vis op het droge.

De pijn is nog niet helemaal weggeëbd als ik alweer naar nieuwe pijn verlang. En ik weet ook precies op welke plaats ik die wil voelen. Onbewust kantel ik mijn bekken zodat mijn kont wat meer achteruit komt. Hij legt zijn handen op mijn schouders, krast met zijn nagels over mijn rug in de richting van de bolling van mijn achterste. En verdwijnt…

Kippenvel siert mijn armen en in mijn binnenste vervloek ik hem. Mijn hele lijf lijkt inwendig in brand te taan, doet vanbinnen pijn van hunkerend verlangen naar pijn aan de buitenkant van mijn lichaam. Méér pijn dan het plat duwen van mijn tepel en het krassen met zijn nagels op mijn rug net deed. Dat stelde opnieuw amper iets voor. Hij kan me zoveel meer geven dat dat als hij wil. Als hij het me gunt. En zichzelf.

Ik snak naar adem als hij zijn hand plots hard en ruw om mijn keel slaat. Ik weersta de reflex om mijn hand op de zijne te leggen en zo de controle te houden. Hij is de baas, ik vertrouw hem. Ik kan amper nog ademen en kan niet voorkomen dat mijn lichaam kronkelt van de spanning. Het bloed stijgt naar mijn hoofd. Wanneer zijn andere hand met een luide klets de zachte huid van mijn kont raakt, voelt het alsof er iets ontploft in mijn onderbuik. Hij slaat meedogenloos hard, steeds op dezelfde plaats. Het lijkt alsof mijn huid aan het verschroeien is, maar mijn hart jubelt en in mijn hele lijf voel ik dat ik leef. Dit is mijn beloning omdat ik zijn opdracht perfect heb uitgevoerd. “Houd slechts één kledingstuk aan…”

Hij duwt me op het bed. Ik laat me languit vallen, niet in staat om na de vele klappen meteen de juiste positie in te nemen. Mijn ademhaling is onregelmatig en komt met horten en stoten als ik een paar seconden later toch op mijn handen en knieën op het bed zit. Met zijn grote handen grijpt hij me bij mijn heupen en trekt me wat dichter naar hem toe. En terwijl hij recht blijft staan achter het bed begint hij mijn kont ongenadig te martelen met zijn beide handen. Ik verga van de pijn, maar misschien nog wel harder van genot. De spieren in mijn onderbuik trekken samen op het ritme van zijn slagen. Wanneer mijn billen gloeien en de huid van mijn kont voelt alsof het met schuurpapier werd bewerkt, houdt hij op. Ik laat mijn nevelige hoofd, gehuld in een rode mist van pijn, vallen op de zachte matras, klauw met mijn vingers in de witte lakens van het bed. Maar het verlangen naar pijn is niet verminderd. Integendeel.

Ik hoor het gerinkel van metaal en onmiddellijk ben ik weer helder. Zijn riem maakt een zoeven geluid als hij door de lucht klieft en ik houd mijn adem in. Het leer van de riem snijdt hard in mijn huid en voor het eerst schreeuw ik luidop van de pijn. Zelfs zonder het te zien weet ik dat ik al aan deze eerste slag een snee heb overgehouden. Een lelijke snee, maar tegelijk een heel mooie. Eentje om trots op te zijn. En ik ben het nu al.

Ik hijg in een poging de vlammende pijn op mijn huid weg te blazen. Hij gunt me een paar seconden tijd, maar slaat dan ongenadig hard toe. In sneltempo volgen de slagen met zijn geïmproviseerde zweep elkaar op en ze worden steeds venijniger. Ik kan amper de tel bijhouden en heb al de ruimte in mijn hoofd nodig om de pijn aan te kunnen. Pas wanneer ik niet meer in staat ben om op mijn handen en knieën te blijven zitten en snikkend van de pijn neerval op het bed, houdt hij op en komt hij zwaar ademhalend naast me liggen. Zweet parelt op zijn voorhoofd. Hij slaat zijn armen om me heen en geeft me een kus op mijn haar. Ik kruip tegen hem aan en laat de tranen van blijdschap de vrije loop.

De ontsmettende en verzorgende crème die hij even later zorgzaam op de gemartelde huid aan mijn billen wrijft, voelt verkoelend en neemt zo goed als onmiddellijk al een groot deel van de pijn weg. Hij wast zijn handen schoon in de wastafel in het toilet en helpt me daarna met aankleden, er dit keer over wakend dat hij me geen pijn meer doet.

Ik kijk op mijn horloge als we de kamer verlaten. Het is al lang geen vijf voor twaalf meer.

Beeld: Pinterest

6 reacties

Ik 22 september 2019 - 08:46

Wat een onsmakelijk verhaal

Beantwoord
Lotte 25 september 2019 - 17:10

Beste ‘Ik’,
Wat jammer om te horen! Smaken verschillen, I guess!
Ik ben wel benieuwd wat je er precies onsmakelijk aan vindt.

Groetjes Lotte

Beantwoord
Daan 28 september 2019 - 09:20

Wat een fijn verhaal. Lekker ruw en prikkelend.

Beantwoord
Hanco Naninck 16 oktober 2019 - 12:35

Ik had een paar vriendinnen die dat ook lekker vonden. Ik ook trouwens.

Beantwoord
Liesbeth 3 november 2019 - 06:40

Gestoord en inderdaad onsmakelijk

Beantwoord
Lotte 3 november 2019 - 19:45

Smaken verschillen. We proberen verschillende stijlen uit. De ene houdt van een rauw verhaal en de ander meer romantisch! Toch bedankt voor je feedback.

Liefs, Lotte

Beantwoord

Laat een reactie achter

Dit vind je leuk

Wij gebruiken cookies om het gebruik van LotteLust te optimaliseren. Accepteren Lees meer

Privacy & Cookies Policy