Een zakelijke afspraak met de Diximeneer: ik dacht dat het een goed idee was, maar in werkelijkheid kon je natuurlijk allang de lachband starten.
We appten nadat ik hem had gespot op de boot tijdens de gay pride: over zijn nieuwe leven als ondernemer, over dat het zo jammer is dat het tussen ons niet werkt en dat het misschien leuk is om binnenkort eens een kop koffie met elkaar te drinken. Iets minder kat en spek: want de beste man heeft inmiddels een vriendinnetje.
In de zon bij Fonteijn praatten we over het leven, hield hij een monoloog over de misstanden in de financiële wereld en trok ik af en toe een raar gezicht als ik het echt niet meer begreep. Bij per ongelukke aanrakingen maakten we excuses “oh ja, zakelijk…” Na drie biertjes vond ik het een goed idee om even naar de girlfriend te informeren. Nou. Dat was dus inmiddels uit.
…
Kut.
Daar zat ie dan, met zijn goede botstructuur, hel-helgroene ogen en grijswordende slapen. En daar zat ik: met mijn biertje, quasi-begrijpende blikken en woorden en een hoofd dat vol zat met retorische vragen zoals”en nu?” of “En wij dan” Hij leek het een goede beslissing te vinden en had vooral zin in de ondernemersavonturen die nu op hem wachten. Ik was in de war. Ineens was de meneer die al drie jaar mijn leven in- en uitboomerangt weer terug. Als vrij man.
Ik vermoed dat mijn volgende blog De Diximeneer Pt III heet… Tot die tijd: laugh at the confusion and reminding myself that everything happens for a reason.
Lees meer blogs van Cath.
