Sexy verhaal: Een vreemde in het café

door Myrthe

Terwijl ze zich van haar auto naar het café haastte, streek een kille noordenwind door haar haren. Ze deed haar lichtbruine suède jasje wat steviger dicht en bedacht zich dat het misschien tijd werd om vanaf nu weer haar zwarte donsjas aan te trekken als ze na het werk nog ergens naartoe moest. Tenslotte was het al eind november. Ze voelde hoe de koude wind door haar jas heen blies en versnelde haar pas. Ze keek ondertussen op haar horloge, ze was net op tijd.

In het café was het gezellig warm. De glazen van haar zwarte brilletje besloegen onmiddellijk en ze zette haar bril op haar lichtbruine haren, terwijl ze keek of er nog een plaatsje vrij was aan de bar. Toen liep ze zelfverzekerd op een lege barkruk af, deed haar jasje uit en ging zitten.

De barman herkende haar en knipoogde. “Portje? Rood of wit deze keer?” Ze glimlachte. ‘Doe maar rood vandaag. De kleur van de liefde.’ De barman lachte zijn tanden bloot en zette een paar seconden later een glaasje rode port oor haar neus. “Santé!”

Ze nam het glas in haar hand, hief het even in de lucht en herhaalde zijn toost.

De port smaakte fantastisch, vooral na die drukke dag op het werk. Ze kon de smaak van okkernoten er duidelijk in onderscheiden en hield een paar seconden lang een slokje van het goedje in haar mond. Heerlijk vond ze dat. Ze was er zo door in beslag genomen dat ze niet merkte dat een man haar enkele plaatsen verder nauwlettend in de gaten hield.

De stem van de barman onderbrak haar gedachten. “Meneer daar vraagt of je iets van hem wil drinken.” Ze keek in de richting die de barman haar aanwees. Haar gelaatsuitdrukking verraadde niets. “Ja, doe mij nog maar een port.” Ze zag hoe de man die haar trakteerde opstond en op haar toe kwam lopen.

“Mag ik?” vroeg hij terwijl hij wees naar de lege barkruk naast haar. Ze knikte. Ondertussen bestudeerde ze zijn gezicht. Een stoppelbaard van twee dagen, een bos losse haren en een vermoeide blik. Hij had vast ook een zware dag achter de rug op werk.

“Je houdt van port.” Het was geen vraag die hij haar stelde, maar een mededeling.

“Ja, klopt.”

Een tijdlang bleef het stil. Zij nipte van haar port, hij nam een paar ferme teugen van zijn pint. De stilte tussen hen voelde niet ongemakkelijk en geen van beiden voelde de neiging om deze te doorbreken. En dus bleven ze nog een tijdlang in stilte naast elkaar zitten. Toen keek ze hem aan, terwijl ze op haar onderlip beet en hij begreep zonder woorden wat ze wilde zeggen.

Ze liet zich van de barkruk afglijden en liep in de richting van het toilet. Hij volgde haar. In de damestoiletten waren vier toilethokjes. Het rook er naar oceaan blauwe luchtverfrisser. Ze liep snel naar het laatste hokje in de rij en deed de deur dicht, maar sloot ‘m niet. Ze hoorde hoe stevige mannen voetstappen haar richting opkwamen en zag een paar seconden later hoe de deur van het toilet openging. Hij kwam snel binnen en draaide de deur in het slot.

Ze gooide zich onmiddellijk in zijn armen en drukte haar lippen tegen de zijne. Ze voelde hoe hij daardoor wat verrast was, maar al snel was daar niets meer van te merken. Hij beantwoordde haar zoen net zo onstuimig als zij hem kuste. Haar handen trokken zijn hemd uit zijn broek en baanden zich daarna een weg naar zijn tepels. Met haar linkerhand streelde ze zijn gespierde borstkas, terwijl ze met haar rechterhand een poging deed om zijn broekriem los te maken. Ondertussen bleef ze hem maar zoenen, wild en ongeremd.

Hij kon zich nu ook niet langer beheersen. Hij trok haar jurkje omhoog en duwde ondertussen haar zwarte panty en haar slipje naar beneden. Hij nam haar in de armen en duwde haar tegen de muur van het toilethokje. Ze slaagde er nog net in om zijn jeans en zijn donkerblauwe boxershort naar beneden te duwen. Het volgende moment voelde ze hoe hij bij haar binnendrong en ze moest alle zelfbeheersing die ze in zich vond aanspreken om niet luidop te kreunen. Het lukte haar niet zonder moeite. Ze beet op zijn oorlel om te voorkomen dat haar zware ademhaling duidelijk te horen zou zijn.

Zijn ritme versnelde, zij klampte zich stevig aan hem vast. De ontlading volgde snel. Op het moment dat hij klaarkwam, gaf hij haar een zuigzoen in haar hals. Een rilling trok over haar ruggengraat.

“Het spijt me”, fluisterde hij in haar oor. “De volgende keer is het aan jou.”
“Daar hou ik je aan”, fluisterde ze terug.

De barman glimlachte toen hij hen samen uit de richting van de toiletten zag komen. “Een prettige avond nog samen”, zei hij met een knipoog toen ze allebei hun jas aandeden en het café verlieten. Hij knikte naar de barman, zij gaf hem een knipoog terug en gooide hem een kus toe.

Toen ze samen het café buiten stapten, gaf ze hem als afscheid nog een stevige kus op zijn zachte lippen. “Ik zie je zo”, zei ze. “Ik ga vlug de kinderen ophalen en ben binnen een kwartiertje thuis. Tot zo.”

Hij keek haar na, terwijl ze naar haar auto liep. Vijftien jaar waren ze ondertussen samen, en nog altijd vond hij haar de meest opwindende vrouw die hij ooit had gekend.

 

Dit is een gastverhaal door Myrthe Moon. 

Beeld: Pinterest 

Laat een reactie achter

Dit vind je leuk

Wij gebruiken cookies om het gebruik van LotteLust te optimaliseren. Accepteren Lees meer

Privacy & Cookies Policy