Bzzz. Bzzz. Bzzz.
Ramona opent ogenblikkelijk haar ogen. In deze tijd van het jaar heeft het alarm van haar wekker geen geluid nodig. Ze veert op uit de driepersoonsbank en haast zich naar beneden, naar de stallen. Het lijkt allemaal nog rustig. Ze hoort wat gemorrel en geblèr, maar niets duidt op een aanstaande bevalling.
Luuk zit relaxed op een paar hooibalen en houdt de dieren in de gaten. Zodra hij haar ziet, lacht hij breeduit.
“Hey,” fluistert hij, “lekker geslapen?”
Al weken lossen Luuk, Ramona en andere collega’s elkaar af op de boerderij. Het voorjaar komt eraan en met ruim 200 schapen onderdak is het serieus lammertijd.
“Heerlijk. Hoe is het hier?”
“Best. Vannacht heeft Becky gelamd. Drie stuks, kerngezond. Nu is het rustig.”
“Drie!? Dat meen je niet. Wauw!”
Luuk glijdt soepel van het pak hooi af. “Yes, baby. Wil je ze zien?”
Samen lopen ze naar de kraamafdeling. Voor elk moederschaap is er een afgeschermde stal, waar ze in alle rust haar pasgeboren kroost kan verzorgen. Becky ligt trots in haar kamer, met drie wolken van baby’s aan haar tepels.
“Ze zijn prachtig, Luuk. Goed gedaan,” complimenteert Ramona.
Luuk grijnst. “Dank je. Wil je koffie?”
“Lekker.”
Een paar minuten later zitten ze samen met een dampende beker op het bankje buiten bij de stallen. Het grasveld voor hen is bezaaid met gele en paarse krokussen.
“Het is lente,” concludeert Luuk.
“Heb je nog geen zin om even te gaan slapen?” vraagt Ramona.
Luuk haalt zijn schouders op. “Mwoah, nee, eigenlijk niet. Lente, hè. Dan kriebelt het.”
Ramona kijkt hem brutaal aan. Ze hoopte al dat hij zou blijven, want bij haar kriebelt het ook. En ja, de afgelopen weken zijn er momenten geweest. Momenten waarbij ze dacht te merken dat Luuk haar net zo interessant vond als zij hem. Alleen daar waren altijd andere collega’s bij. Nog nooit waren ze met z’n tweetjes ingedeeld, tot nu toe. Ze besluit het erop te wagen. “Oh ja? Wat kriebelt er dan?”
Luuk staat op van de bank en strekt zijn handen naar haar uit.
“Jij. Al vanaf de allereerste dag.”
Ramona legt haar handen in de zijne en voordat ze het goed en wel beseft staat ze neus aan neus met Luuk.
“Jij kriebelt mij,” fluistert ze. Dan drukt ze haar lippen op die van Luuk.
Grommend beantwoordt hij haar kus, opent zijn mond en verwelkomt haar zachte tong. Ze zoenen, secondenlang, totdat Ramona plotseling afstand neemt.
“Kleed je uit. Helemaal.”
Als Luuk al verbaasd is, dan laat hij dat niet merken. Gehoorzaam doet hij al zijn kledingstukken uit en gaat naakt voor haar staan.
“Wauw. Lekker ben je.”
“Heb je graag de controle?” vraagt Luuk.
Ramona knikt. “Erg?”
“Nee. Ga vooral je gang.”
Tergend langzaam kleedt ze zich voor hem uit. Plagend. Pestend, bijna. Naakt in het frisse ochtendgloren. Prille zonnestralen proberen warmte te bieden, maar tevergeefs.
“Ik wil je neuken tussen de krokussen, maar ik denk dat het te koud is,” zucht Ramona.
Luuk lacht en laat zich spontaan achterover vallen in het bloemenveld. “Kom maar,” roept hij, “ik zal ervoor zorgen dat je het warm krijgt!”
“Warm?”
“Heet.”
“Goed genoeg.” Ramona duikt bovenop hem. Even is het koud onder haar knieën. Heel even maar. Zodra ze Luuks erectie diep in haar voelt verdwijnen, is ze de kille ondergrond op slag vergeten. Steunend op zijn schouders komt ze overeind om zich vervolgens weer te laten zakken. En nog eens. Steeds sneller.
“Wat doe je dit ontzettend lekker,” kreunt Luuk. Zijn handen liggen losjes op haar heupen.
“Ik zit op neuken,” grijnst Ramona.
Tijd om te lachen om haar grap krijgt Luuk niet, want nu wordt het tempo pas echt opgevoerd. Met heel haar lijf wipt Ramona wild op en neer. Ze spreidt haar benen zover ze kan.
Luuk kijkt langs zijn buik omlaag. “Wrijf je je clitje tegen mijn buik?”
“Ja. Vind je dat geil?”
“Enorm. Ik houd dit niet nog heel lang vol.”
“Ik ook niet. Ik eerst.” Ze plaatst haar handen op de koude krokussen en kijkt hem indringend aan. “Neem me. Ik houd van hard.”
Zonder zijn ogen neer te slaan trekt Luuk zijn knieën op. Met ferme stoten begint hij haar te neuken. Hij werpt nog een snelle blik naar beneden en ziet hoe haar clitje snel en hevig langs zijn schaambeen schuurt. Dan kijkt hij haar weer aan. Haar wangen zijn rozerood en haar ogen zijn, ja, gewoonweg bloedgeil.
“Ik ga komen,” hijgt Ramona, “ik kom!” Ze drukt haar schokkende onderlijf bijna in hem. Luuks erectie voelt nog harder en groter dan voorheen. Pijnlijk bijna, op een lekkere manier. Onder haar ziet ze hoe zijn gezicht verstrakt. Stilte voor de storm. Een storm die razendsnel zijn hoogtepunt bereikt, diep in haar.
Binnen is alles nog rustig.
“Ik ga toch even slapen,” zegt Luuk.
Ramona grinnikt. “Sweet dreams, baby. Morgen neem ik je trouwens alweer over.”
“Ga er maar niet vanuit, control freak. Morgen neem ik jou.”
Beeld:
