Hoe om te gaan met negatieve opmerkingen over je geaardheid

door Luna

Als vrouw in een lesbische relatie krijg ik soms negatieve opmerkingen, zelfs uit mijn directe omgeving. Ik ben het gewend om niet boos te worden of mensen aan de kant te schuiven wanneer ze me kwetsen. Maar waar ligt de grens? Hoe zet je mensen op hun plek wanneer ze je raken? En moet je iedereen te vriend houden? In dit blog vertel ik je over mijn persoonlijke ervaring en hoe ik hier mee om ga.

Opmerkingen uit directe omgeving

Met directe omgeving bedoel ik vrienden en familie. De negatieve comments die ik krijg, hoeven niet meteen dramatische statements te zijn als: “We kunnen dit niet accepteren, dus we hoeven je nooit meer te zien”. Het zit soms (juist) in de kleine dingen. Bijvoorbeeld als iemand in een onschuldig gesprek iets laat vallen wat – als je er op een later moment aan terugdenkt- toch niet lekker valt. Of iets wat niet op een vervelende manier gebracht wordt, maar wel een judgemental ondertoon heeft.

Zo kreeg ik eens de indruk kreeg dat mijn familielid niet zo blij was met mijn lesbische relatie. Toen ik haar vroeg wat ze ervan vond dat ik nu een vriendin heb, kwam de aap uit de mouw. Het is niet dat ze mij helemaal de grond intrapte, maar uit haar ondertoon kon ik genoeg opmaken. En ik denk dat ik dat nog wel erger vind. Zo zei ze ook: “Je hebt me nooit verteld dat je lesbisch bent!”.

Die opmerking op zichzelf is in principe geen reden om kwaad te worden. Maar omdat ik mezelf niet identificeer als ‘lesbisch’ en ik er bewust voor kies om niet uit de kast te komen bleef die opmerking erg hangen. Ik weet wat mijn standpunt is en ik sta daar ook sterk in. Toch weet ik helaas niet altijd hoe ik rustig moet reageren. Want als mensen op een bepaalde manier dichtbij je staan, wil je niet dat ze je anders gaan zien – en is het best een logische reactie om je te gaan verantwoorden.

negatieve opmerkingen

Mensen op hun plek zetten

In plaats van in de verdediging te schieten of mezelf te verantwoorden, kies ik er nu voor om uit te leggen hoe ik er wél in sta. Ondanks dat het heel lastig kan zijn om rustig te blijven, zorgt dit wel voor het meest relaxte gesprek. Ik ga eerst bij mezelf na waarom de reactie van een ander zorgt voor onrust in mijn hoofd. Vervolgens corrigeer ik degene die deze onrust heeft veroorzaakt door uit te leggen wat de opmerking met me doet. Zo heb ik dat toen ook met mijn familielid gedaan -ik heb haar rustig laten uitpraten en heb toen de dingen gecorrigeerd die mij een vervelend gevoel gaven.

Waar ligt de grens?

Mijn familielid zat helaas te vast in haar eigen denkbeeld en wilde mij niet begrijpen waardoor ik erg gekwetst raakte. Ik ben halsoverkop naar huis gegaan en heb ervoor gekozen om een tijdje geen contact met haar op te nemen. Dit was mijn manier van mijn grens aangeven toen het me te veel werd. Ik had gehoopt dat ze hierdoor over ons gesprek ging nadenken en erop terug zou komen, maar helaas.

Een voorbeeld van hoe het ook kan: mijn vriendin heeft een vriendin die heel gelovig is. Toen mijn vriendin aan haar vertelde dat ze lesbisch was, kon haar vriendin daar niet goed mee om gaan. Mijn vriendin heeft toen uitgelegd dat het simpelweg was hoe het was, en dat als ze daar niet mee om kon gaan- ze beter afstand konden nemen.

Na een tijdje is die vriendin erop terug gekomen, ze had erover nagedacht en kwam tot de conclusie dat ze het graag wilde accepteren. Als mijn vriendin in de verdediging was geschoten tijdens het conflict was het waarschijnlijk een stuk minder goed afgelopen. Ze heeft meteen haar grens aangegeven door duidelijk te zijn en daar ook bij te blijven.

De grens ligt voor mij dus daar waar je niet wil dat iemand over je heen loopt. Een goed moment om je grens aan te geven- is wanneer je merkt dat je iemand niet kan overtuigen van je mening of gevoel. Je kan je grens beter aangeven wanneer je je plek kent en volledig achter je standpunt staat. Dan voorkom je ook dat je eerst een heel gesprek voert en eigenlijk al gekwetst bent.

Wat als het niet positief uitpakt?

Het kan heel positief uitpakken wanneer je mensen op hun plek zet en je grens aangeeft- zoals bij mijn vriendin. Soms zal je ook moeten accepteren dat iemand niet bijtrekt, omdat hij/zij bijvoorbeeld niet los kan komen van bepaalde (conservatieve) denkpatronen , zoals dat het geval was bij mijn familielid. Houd dan in je hoofd dat je mensen niet altijd te vriend hoeft te houden wanneer ze je kwetsen. Het hoeft echter niet te betekenen dat je elkaar nooit meer hoeft te zien. Maar het kan wel zo zijn dat de relatie niet meer volledig hersteld wordt. En dat is oké! Je hoeft je niet te verantwoorden voor je geaardheid en je hoeft er niet aan onder door te gaan als iemand dat wel van jou verwacht.

Kan jij goed voor jezelf opkomen wanneer iemand je kwetst of jou niet accepteert zoals je bent?

Andere persoonlijke blogs:

Vervelende opmerkingen die ik krijg op straat

Hoe realistisch vind ik lesbische porno

Vooroordelen van lesbische relatie

Beeld: AtelierLuSt/ GIPHY

Laat een reactie achter

Dit vind je leuk

Wij gebruiken cookies om het gebruik van LotteLust te optimaliseren. Accepteren Lees meer

Privacy & Cookies Policy