Een tijdje geleden vierde een vriend van me zijn verjaardag. Gezien hij zo iemand is die alles al heeft, gaf ik hem als cadeau een verjaardagskaartje met de tekst: “Ik neem je snel mee uit eten.” Misschien niet het meest originele cadeau, maar naar mijn mening altijd gezellig en beter dan een afgezaagde cadeaubon of een standaard pakket van The Body Shop.
Voor mijn b-day boy maak ik een reservering bij De Lindeboom, een vrij luxe restaurant. Ik houd zelf ontzettend van fine dining dus als ik een excuus heb om bij een bijzonder restaurant te eten, grijp ik die kans met beide handen aan. De Lindeboom stond al op mijn must try-lijstje sinds ik er vlak na de opening een paar shifts had meegedraaid. Via via was de maître destijds aan mijn nummer gekomen en tot hij zijn team helemaal compleet had, heb ik hem toen een aantal weken uit de brand geholpen.
Als we het restaurant binnenlopen, zie ik meteen allerlei bekende gezichten. Ik klets even vluchtig bij met de dames uit de bediening die ik nog ken en ga dan snel zitten om van ons heerlijk 5 gangendiner te genieten. Van de amuse tot het dessert, elk gerecht doet onze foodie-hartjes sneller kloppen. Het smaakt me allemaal even heerlijk en wil dat graag even laten weten aan de hardwerkende jongens in de keuken.
Als ik om de hoek kom kijken, zie ik Chef al op me af komen. Hij bekijkt me van top tot teen en geeft me een dikke, vette knipoog zoals ik van hem gewend ben. Ik bedank het keukenteam en Chef in het bijzonder voor de geweldige avond en druk ze op het hart dat ze die Michelinster meer dan waard zijn. “Een top recensie van Es de prinses! Dat moeten we vieren, heren.” buldert Chef door de keuken “We drinken na sluit gezellig een glas champagne bij onze stamkroeg, my treat. Zorg dat je erbij bent, Essie” zegt hij en geeft me een speelse tik op mijn kont.
Sinds de eerste keer dat ik Chef ontmoette, loopt hij me al uit te dagen. Hij knipoogt naar me als ik langsloop, staart openlijk naar mijn benen en billen, maakt flauwe grapjes en kan het niet laten om altijd maar weer over mijn vunzige verhaaltjes te beginnen. Gezien hij een vriendin heeft, zocht ik nooit wat achter al zijn foute opmerkingen en omdat hij qua uiterlijk niet helemaal mijn type is, had ik ook geen interesse in geflikflooi met de baas. Maar toch, nu ik hem hier zo zie staan, trots op het team dat hij zo goed aanstuurt en de prachtige gerechten die ze samen neerzetten, vond ik hem ineens een stuk interessanter dan ik me ooit gerealiseerd had.
Een uurtje later heffen we onze champagneglaasjes voor een toost op het succes van De Lindeboom. Van champagne word ik altijd een speciaal soort dronken en gezien dit niet mijn eerste glas van de avond is, merk ik na de eerste slok al dat ik het effect begin te voelen. Champagne maakt me een beetje baldadig en arrogant en boven alles: ontiegelijk geil.
We dansen en drinken tot we om drie uur de kroeg uitgegooid worden. Gelukkig is er in Amsterdam altijd nog wel wat open dus met een halfvolle fles Dom Perignon in de hand wijst Chef ons de weg naar het nachtcafé van een maatje van hem. Onderweg haken er al een paar af en de rest van onze groep loopt voor Chef en mij uit.
Terwijl we door een stil straatje slenteren, grijpt hij ineens mijn hand vast en kijkt me aan op een manier die ik niet van hem gewend ben. Of het komt door de champagne of door zijn blik is moeilijk te zeggen, maar ineens voel ik me op een bijna beestachtige manier tot hem aangetrokken. Hij trekt me naar zich toe en brengt zijn mond naar mijn oor. Benieuwd naar wat hij me toe wil fluisteren, spits ik mijn oren. Ik schrik als hij me in mijn oorlel bijt. Zonder iets te zeggen, laat hij me weer los.
“Dat was uitdagend”, zeg ik terwijl we elkaar strak blijven aankijken.
“Jij bent pas uitdagend!” sist Chef naar me. “Vanaf de eerste dag dat ik je zag, vind ik je al een moeilijk geil wijf. Wist je dat?” Aangenaam verrast door deze onverwachte wending kan ik niet anders dan knikken. “Ja, natuurlijk wist je dat. Je weet dondersgoed dat je fucking lekker bent, hè.?” gaat hij verder. Lichtelijk van mijn apropos weet ik even niet wat ik moet doen en stamel verlegen dat het wel meevalt hoe geil ik mezelf vind. “Nou, nou, wat is dit?” vraagt hij me op een verwaand toontje. “Ga je nou het verlegen meisje lopen uithangen?”
Ineens voel ik de champagne zijn werk doen en laat ik mijn bubbly brain me overnemen. “Je hebt gelijk”, zeg ik en kijk hem aan met één opgetrokken wenkbrauw. “Ik weet wat ik in huis heb én ik weet dat jij me maar al te graag eens het bed in zou krijgen.”
“Volgens mij wil jij dat net zo graag als ik”, antwoordt hij en duwt me zachtjes tegen een muur aan. Zijn dominante houding in combinatie met het effect van de champagne maken me een tikkeltje agressief. Ondanks dat hij het bij het juiste eind heeft, wil ik het eigenlijk niet aan hem toegeven, maar tegelijkertijd wil ik niets liever dan hem nu meteen in me voelen.
Mijn verlangen wint het uiteindelijk glansrijk van mijn trots dus trek ik hem naar me toe. Ik zoen hem vluchtig en zie mijn rode lippenstift op zijn mond als ik hem aankijk en zeg: “Ik wil je. Nu.” Zijn hand glijdt onder mijn jurk terwijl hij in mijn oor fluistert: “Wil je dat ik je neuk? Ja dat wil je, hè?” Ik hoor aan zijn stem dat hij geniet van de macht die hij over me heeft. “Kan geregeld worden, meisje,” gaat hij verder “Ik doe het hier als je wil”, zegt hij terwijl zijn vingers ruw mijn string opzij schuiven. Mijn hoofd ontploft zowat als ik zijn vingers bij me naar binnen voel glijden. Ik kan niks meer uitbrengen behalve een zacht kreun geluidje.
“Denk je dat je het aankan, die harde pik van mij?” hoor ik hem vragen. Ik kijk hem aan en knik vastberaden. “Ik neuk je klaar, hè. Ik doe het echt.” Er gaat niks anders meer om in mijn hoofd dan het verlangen naar Chef. Zijn vingers zijn niet genoeg. De spanning is zo hoog opgebouwd dat ik niets anders wil dan zijn keiharde lul in me voelen.
“Ja”, hijg ik in zijn oor. “Laat maar zien wat je kan. Blow my mind, baby.” Ik maak snel zijn riem los en voel dat hij inderdaad zo opgewonden is als ik hoopte.
Op het moment dat ik me wil omdraaien zodat hij achterlangs bij me naar binnen kan, schrik ik en trek in een reflex mijn jurk recht. “Pas op,” sis ik. “Er komt politie aangereden.” Net op tijd lukt het Chef om zijn broek weer dicht te maken. Als de auto met blauw/rode strepen zachtjes langs ons rijdt, zien we de agenten naar ons staren. Ik glimlach ongemakkelijk en Chef steekt zijn hand naar ze op. Als ze voorbij zijn, kijken we elkaar aan. De schrik heeft onze geilheid direct doen verdwijnen. “Laatste drankje met het team dan maar?” stelt Chef voor.
Ik zucht van opluchting en knik: ”Lijkt me een uitstekend idee.”
