In Swingersleven geeft Marlene (pseudoniem) je elke week een kijkje in de wereld van het moderne swingen. Dit is haar laatste blog.
Ik zat samen met Mies achter de computer. Een paar dagen daarvoor had Mies al een leuk gesprek gehad met de man van een stelletje, Daniël. Het leek er op dat de interesses hetzelfde waren. De afspraak was om die avond met zijn vieren online te komen op MSN (ja, zo lang geleden al) en een cam-check te doen. Je weet natuurlijk nooit of degene aan de andere kant echt is wie hij of zij zegt te zijn. Via de webcam kan je vragen om even te zwaaien, of om een briefje te schrijven met jouw naam. Dan ben je er snel genoeg achter of het ‘echte’ mensen zijn.
Afijn, wij dus op MSN. Het gesprek liep superlekker. We leken dezelfde verwachtingen te hebben van een ontmoeting en al snel ging de webcam aan. Tot onze verrassing zat daar weer alleen een meneer. Bleu als wij waren, geloofden we dat zijn vriendinnetje uiteten was met haar moeder. We wisselden telefoonnummers uit met de afspraak dat we nog een keertje wilden bellen voordat we wat wilden afspreken. Je weet wel, voor de zekerheid.
Een paar dagen later was het dan zo ver. Ik zou bellen met het mysterieuze vriendinnetje en met haar afspreken wanneer we elkaar wilden ontmoeten. De telefoon ging twee keer over maar schoot daarna over op voicemail. “Dit is de voicemail van… Peter.” Peter?! Je kunt mij een hoop wijsmaken hoor, maar ‘Peter’?! Natuurlijk blafte ik zijn voicemail vol met ‘volgens mij is dit niet het nummer van Emma’ en ‘als Emma zo graag contact wil moet ze zelf maar bellen’.
Een paar minuten later belde het nummer van de voicemail van Peter terug. Ik pak op en hoor aan de andere kant van de lijn een heel lief meisjesstemmetje: “Volgens mij ben ik vergeten mijn voicemail in te spreken. Peter, mijn broer, heeft mij deze telefoon gegeven.”
“Daniël heeft mij dit nummer gegeven. Ik vertrouwde het niet omdat ik alleen hem nog maar op de webcam heb gezien. Maar je bestaat dus wel.” Ik grinnikte wat ongemakkelijk om haar te laten horen dat ik spijt had van die boze voicemail. Ze lachte hardop, “O mijn god, Daniël? Ik dacht het al. Het spijt me heel erg. Ik heb één date gehad met hem en nu blijft hij andere stellen, nou ja, lokken met mijn foto’s.” Ik wist niet wat ik hoorde! De feminist in mij begon te brullen over mannen die gebruik maken van vrouwen. Wat?! Misbruik zelfs! Wat een… wat een eikel! “Mag ik hem hiermee confronteren?” Ze moest weer lachen. “Graag zelfs, lieverd. Als je me nodig hebt, waar dan ook voor, heb je nu mijn nummer.” Ik verzekerde haar dat we sowieso even lieten weten wat er was gebeurd.
Een paar dagen later zagen we hem weer online komen. Boterzoet vroeg ik of hij even tijd had. Natuurlijk had hij dat voor zo’n leuke dame (kwijlbal). Ik denk dat geen vrouw, misschien zijn moeder, hem ooit zo’n draai om zijn oren heeft gegeven. Terwijl ik mijn derde woedende tekstballonnetje aan het vol tikken was ging hij ineens ‘offline’ en we hebben nooit meer iets van hem gezien of gehoord. Emma daarentegen…
Ik belde haar om het hele verhaal te vertellen. We hadden de grootste pret en gierden van het lachen. Toen ik klaar was met vertellen vroeg ze plompverloren of we misschien wel zin hadden om met haar alleen af te spreken. Ik denk niet dat ik er bij hoef te vertellen dat ik een gat in de fucking lucht sprong.
Dat weekend zaten Mies en ik zenuwachtig tegenover elkaar aan onze bar te wachten. We hadden een fles wijn open getrokken en waren al halverwege toen ze binnenkwam. Natuurlijk hadden we al wat foto’s gezien maar zelfs met kleren aan was ze de Emma die we verwachtten. Het was heel even een klein beetje ongemakkelijk. Op zo’n manier van: wij gaan dadelijk sex hebben, maar dat duurde niet lang. Mies vroeg of ze een stukje cheesecake lustte, en dat was meteen mijn teken. “Ik laat je anders de bovenverdieping wel even zien.” Ik hoorde zelf hoe schunnig dat klonk. Ze trok één wenkbrauw omhoog en keek me doordringend aan. Ze opende haar mond een klein stukje en likte geil langs haar lippen. “Laat jij mij die bovenverdieping maar eens even zien.” Ze rende voor me uit en gooide halverwege de trap haar T-shirt naar mijn hoofd. Ik rende achter haar aan en kreeg haar boven aan de trap eindelijk te pakken. Terwijl ze zich probeerde los te wurmen riep ze lachend: “Hou op! Hou op! Ga alsjeblieft door! Stop! Ga door!” Met één arm hield ik haar stevig tegen me aan terwijl ik mijn andere hand in haar broekje dwong. Ze drukte haar billen tegen mijn heupen en kreunde zachtjes. Met mijn voeten zette ik haar benen een beetje uit elkaar en liet mijn vingers over haar pas geschoren lippen glijden. Ze greep met allebei haar handen mijn pols stevig vast en drukte mijn hand nog iets verder naar beneden. “Als ik niet oppas verdrinken mijn arme vingers nog.” Ze giechelde en drukte mijn middelvinger naar binnen. Ze kreunde heftig en greep mijn hand nog steviger vast. Ik duwde mijn vinger dieper naar binnen en begon haar met mijn andere hand eerst zacht en daarna steeds heftiger te vingeren.
Mies was (met een stukje cheesecake en een grote glimlach) naast ons komen staan. Ik keek even opzij en gaf hem een knipoogje zo van: ‘kom maar’. Dat liet hij zich geen twee keer zeggen. Alsof hij een cadeautje uit aan het pakken was trok hij haar broek uit. Ik pakte Mies zijn hand en duwde zijn vingers diep bij haar naar binnen. Ze slaakte een klein gilletje. Met een beetje spuug begon ik haar anus voorzichtig te masseren. Ik voelde dat ze ontspande en drukte één vinger naar binnen. Het leek wel of ze een spastische aanval kreeg, zo heftig kwam ze daar van klaar.
Terwijl ze uit lag te puffen keek ze me ondeugend aan. “Eigenlijk heeft Daniël ervoor gezorgd dat ik klaar ben gekomen vanavond.” Ik dook bovenop haar en fluisterde dreigend dat ik haar best nog een reden wilde geven om Daniël te bedanken. “Ik kan het wel waarderen als mensen doen wat ze zeggen.” fluisterde ze met een geil stemmetje terug.
