Eindelijk is het zo ver, vandaag is het weer tijd voor één van onze dates. Dit klinkt misschien alsof het niets bijzonders is, ‘weer één van onze dates’, maar in werkelijkheid is het dat wel. Wij zijn namelijk geen ons. Ons was vroeger, toen we een relatie hadden en er van overtuigd waren dat wij een leven met elkaar zouden opbouwen. Dat we samen oud zouden worden. Die illusie heb ik al lang niet meer. Verre van zelfs. Met hem zou ik niet oud worden, hooguit heel snel grijze haren krijgen.
Onze relatie is al twee jaar geschiedenis, maar laten we eerlijk zijn; afscheid nemen van de beste seks die je ever hebt gehad, dat is geen makkie. Op de een of andere manier hebben we dit gekke pact gesloten waarbij we blijven afspreken. Niet vaak, eens in de drie maanden. Volledig in het geheim, om elkaar gillend gek te maken en verder niets. Tijdens onze dates praten we eigenlijk niet eens. Althans, niet over belangrijke dingen.
Ik moet er niet aan denken dat ik mijn privé zaken met Levi zou bespreken. Het gaat hem helemaal niets aan wat er in mijn leven speelt en eigenlijk interesseert het mij weer vrij weinig wat er bij hem gaande is. Soms vraag ik me weleens af of hij aan het daten is met iemand, of misschien zelfs al in een serieuze relatie zit, maar die gedachtes stop ik altijd vrij snel weer weg en erover beginnen doe ik al helemaal niet. Niet omdat het antwoord me misschien verdriet zou doen, maar omdat het antwoord niet belangrijk is.
Ik parkeer de auto bij de ingang van het hotel. Dat is in ieder geval een regeling die ik wel belangrijk vind: hij bepaalt het hotel en betaalt. Dat ik hier licht het gevoel bij krijg dat hij indirect betaalt voor een lekkere dag met mij, stop ik op hetzelfde plekje als die gedachtes over zijn liefdesleven. We genieten er van zolang we er van genieten.
Met een zwaai gooi ik de autodeur dicht en klik ‘m op het automatisch slot. De gezonde spanningen gieren door mijn lijf. Dit is iedere keer zo en niet omdat ik niet kan wachten om hem te zien, maar omdat ik weet wat mij te wachten staat. En het feit dat dit ons geheimpje is en we dit volledig stiekem doen, brengt ook de nodige adrenaline met zich mee. Zelfs mijn vriendinnen heb ik hier niet over verteld, ze zouden me misschien alleen maar voor gek verklaren, zeggen dat ik het echt moet gaan loslaten. Loslaten komt wel, ooit. Voor nu genieten we nog van elkaar.
Terwijl ik door de draaideur naar binnenloop spit ik door mijn telefoon opzoek naar zijn bericht dat me laat weten op welke verdieping en in welke kamer ik moet zijn. Dat is nog een regel die we hebben, geen contact. Hebben we geen afspraak om elkaar te zien? Dan hebben we elkaar ook niets te vertellen. Het is precies wat ik nu nodig heb.
In no time heb ik de lift en de derde verdieping gevonden. Vol spanning, maar voornamelijk vol opwinding, loop ik in de richting van kamer 334. Bij iedere stap die ik zet lijkt mijn hart een sneller tempo aan te nemen. Het is bijna drie maanden geleden dat we elkaar voor het laatst hebben gezien, dat we elkaar voor het laatst hebben aangeraakt. Oneerlijk eigenlijk, dat er tot nu toe nog niemand aan hem kan tippen. Tussen de lakens dan, want ik geloof dat er verder niemand rondloopt die zo’n immens grote lulhannes is.
Met drie zachte tikken klop ik op de deur. Het duurt amper twee seconden voor de deur zacht opengaat. Mijn blik weet de diepbruine ogen van Levi snel te vinden. Hij leunt nonchalant in een witte badjas tegen de deurpost en zijn mondhoeken vieren op een ondeugende manier omhoog zodra hij me ziet.
‘Hey.’
De warmte in zijn stem weet me direct weer rustig te krijgen. Ik lach, begroet hem en stap de hotelkamer binnen. Het is precies zoals we tijdens onze laatste date op de foto’s hebben gezien. Nog zo een afspraak: voor we gaan rollenbollen, kiezen we onze volgende bestemming.
Over de loungestoel gooi ik mijn jas en ik geniet van zijn ogen die mijn lijf strelen. Ieder stukje neemt hij in zich op terwijl ik me langzaam begin uit te kleden.
‘Badjas?’ vraagt hij lachend en ik knik goedkeurend.
Mijn rok heeft de grond bereikt, het satijn ligt als een gedrapeerd hoopje rond mijn voeten. Ik trek mijn trui over mijn hoofd en stap uit mijn schoenen. Dan moeten mijn sokken eraan geloven en als allerlaatste mijn lingerie.
‘Hmm, ik kan echt niet wachten om je aan te raken.’
Zijn blik is intens, hongerig bijna. Alsof hij ieder moment kan gaan aanvallen.
‘Nog even geduld.’ lach ik en ik pak de badjas van hem aan. ‘Eerst je telefoon erbij pakken.’
‘Ik heb al iets opgezocht toen ik op je aan het wachten was. Wil je het zien?’
Ik knik resoluut en pak zijn telefoon uit zijn handen. Op zijn scherm is een hotelkamer te zien met eigen bubbelbad, een uitzicht op de stad en een ruime slaapkamer.
‘Mooi! Doen we. Voor wanneer heb je gekeken?’
Hij komt dichtbij me staan en tikt op zijn beeldscherm. ‘Voor over precies 3 maanden. Boeken?’
Levi is zo dichtbij dat ik zijn ademhaling bijna op mijn huid kan voelen. De geur van zijn parfum dringt mijn neus binnen en het voelt alsof al mijn zintuigen op scherp worden gezet. Het ceintuur van zijn badjas is wat losjes geraakt en zijn badjas hangt iets open. Er pieken een paar borstharen uit die mijn volledige aandacht weten te trekken. Zijn ademhaling is duidelijk versneld en ik vraag me stilletjes af hoe veel moeite hij moet doen om zichzelf nog in te houden.
‘Done.’ zegt hij en hij gooit zijn telefoon op zijn stapel met kleding.
Opnieuw die intense blik. Die vurige ogen. Ik bijt op mijn onderlip, in de hoop dat hij de aanval in zet. Dan stapt hij op me af, pakt met beide handen mijn gezicht vast en zoent me hevig.
‘Jezus Minou, wat ben je toch lekker.’
Al zoenend strompelen we naar het bed, waar hij me met een harde duw achterover gooit. In een beweging laat zijn stijve zich kort zien en er knalt een schok van verlangen door mijn verhitte lijf. Met een wilde sprong, springt hij boven op me. Zijn knieën klemmen mijn bovenbenen bij elkaar. Hij leunt naar voren, grijpt naar mijn polsen en plaatst ze bij elkaar boven mijn hoofd. Hij weet een hand vrij te krijgen en klemt die stevig om mijn hals.
‘Ik kijk er al een tijdje naar uit om weer met je mogen doen wat ik maar wil.’
Zijn gefluister bezorgt me kippenvel en uit reactie kreun ik zacht. Zijn tong streelt stevig over mijn huid, door mijn hals, over mijn kaaklijn en weet uiteindelijk mijn mond te vinden. Opnieuw raken we verstrengeld in een hevige zoen. Tegen mijn buik voel ik zijn stijve drukken en tussen mijn benen begint het steeds meer te tintelen.
Zijn hand verlaat mijn hals om mijn badjas verder open te gooien. Vliegensvlug weet hij zijn lippen om een van mijn tepels te sluiten en begint speels te zuigen. Ik kan het kronkelen van mijn benen niet meer onderdrukken. Dan bijt hij zacht en galmt mijn opgewonden gil door de hotelkamer.
‘Trek je badjas uit.’ Weet ik hijgend uit te brengen.
Hij kijkt me aan, laat mijn polsen los en gaat rechtop zitten. ‘Doe maar.’
Mijn handen glijden over de kraag van de badjas en trekken ‘m langzaam over zijn schouders. Het ceintuur peuter ik zorgvuldig los en gooi uiteindelijk de hele badjas van hem af. Zijn stijve glinstert en automatisch lik ik mijn lippen.
Zijn rechterhand vult zich met mijn haren en hij trekt mijn gezicht in zijn richting. ‘Ben je hongerig?’
‘Heel hongerig.’ sis ik.
Razendsnel weet hij de rest van mijn badjas uit te krijgen, gaat ter hoogte van mijn borst zitten en begeleid zichzelf mijn mond in. Zijn voorvocht mengt zich door mijn mond, mijn handen grijpen zo goed als ze kunnen naar zijn billen en hij gromt gelukzalig. Dan begint hij voorzichtig te bewegen. Bij iedere stoot dreun ik zacht met mijn hoofd tegen het hoofdbord. Ik doe mijn best om me te focussen op wat er in mijn mond gebeurt, maar wanneer ik hem hoor mompelen dat hij ook nog wat leuks heeft meegenomen, lijkt het echt onmogelijk. Waarom voelt dit toch zo verdomde lekker?
Dit verhaal gaat verder op 24 oktober.
